اختصاصی/ صادرات آرد، فرصتی مغتنم برای بهکارگیری ظرفیتهای خالی آسیابانی در کشور و جبران کسریهای تولید بودکه متاسفانه با بیثباتی قوانین دولتی و تصمیمگیریهای غیرعقلانی متولیان، علیرغم فرصتها و پتانسیلهای صادراتی برای ایران از جمله ظرفیتهای بالقوه تولید و هممرزی با کشور عراق که بزرگترین واردکننده آرد است، این بازار از دست آسیابانان ایرانی رفت.
در حال حاضر مشکلات نقل و انتقال پولی، حاشیههای عبور موقت گندم و بوروکراسیهای اداری، سه معضل اساسی آسیابانان برای فعالیت صادراتی است و متاسفانه در صورت ادامهدار بودن این چالشها و موانع، عملا کشورهایی چون ترکیه که بزرگترین صادرکننده آرد است، بازار را از آسیابانان ایرانی خواهند گرفت و صادرات آرد برای آسیابانان ایرانی برای همیشه یک رویا خواهد ماند. البته که اگر بعدها موانع صادراتی کنار گذاشته شده و مسیر برای آسیابانان ایرانی تسهیل شود نیز به دست آوردن دوباره سهم بازار خارجی برای صادرکننده ایرانی، یک پروسه زمانبر و شاید نشدنی باشد.
در سالی که با عنوان جهش تولید و حمایت از تولید داخلی نامگذاری شده، صنعت آسیابانی یکی از صنایع پرچالش کشور بوده که البته نقشی اساسی و کلیدی در اقتصاد کشور دارد و لازم است دولت در راستای شکوفایی و مانایی این صنعت در کشور به فکر باشد. این در حالی است که متاسفانه روز به روز بر دغدغهها و چالشهای آسیابانان کشور افزوده و شرایط تولید برایشان محدودتر میشود از جمله سامانه فروش آرد سایر مصارف که قبلا کارخانهها اجازه فعالیت آزاد در سطح کشور را از طریق این سامانه داشتند اما اخیرا فروش آرد یارانهای نوع 2 از طریق سامانه آرد سایر مصارف نیز استانی شده است.